پوشش های کم E تولید شده اند تا میزان اشعه ماوراlet بنفش و مادون قرمز را که می تواند از طریق شیشه عبور کند بدون به خطر انداختن میزان نور مرئی منتقل شده به حداقل برسانید.

هنگامی که گرما یا انرژی نور توسط شیشه جذب می شود ، یا با حرکت هوا به سمت عقب منتقل می شود یا توسط سطح شیشه دوباره تابش می شود. توانایی یک ماده در تابش انرژی به عنوان پاشش شناخته می شود. به طور کلی ، مواد بسیار بازتابنده دارای قابلیت انتشار کم و مواد با رنگ تیره تر و ملایم ، قابلیت انتشار زیاد دارند. همه مواد ، از جمله پنجره ها ، بسته به میزان انتشار و دمای سطح آنها ، گرما را به صورت انرژی مادون قرمز با موج بلند ، تابش می کنند. انرژی تابشی یکی از راههای مهم انتقال حرارت در پنجره ها است. کاهش انتشار پذیری یک یا چند سطح شیشه پنجره باعث بهبود خصوصیات عایق پنجره می شود. به عنوان مثال ، شیشه بدون پوشش 84/0 پراکنده است ، در حالی که کنترل خورشیدی Vitro Architectural Glass '(شیشه PPG سابق) سولاربان^® شیشه 70XL دارای قابلیت انتشار 0/0 است.

این همان جایی است که پوشش های کم پاششی (یا شیشه های کم e) پخش می شوند. شیشه Low-E دارای یک پوشش شفاف میکروسکوپی نازک است - بسیار نازک تر از موی انسان است - که انرژی مادون قرمز موج بلند (یا گرما) را منعکس می کند. برخی از e-low ها نیز مقدار قابل توجهی از انرژی مادون قرمز خورشیدی موج کوتاه را منعکس می کنند. هنگامی که انرژی گرمایی داخلی سعی می کند در زمستان به سردتر بیرون برود ، پوشش کم e گرما را به داخل بازتاب می دهد و باعث کاهش اتلاف گرمای تابشی از طریق شیشه می شود. عکس آن در طول تابستان اتفاق می افتد. برای استفاده از یک قیاس ساده ، شیشه پایین e همانند دماسنج کار می کند. یک قمقمه دارای یک پوشش نقره ای است ، که دمای نوشیدنی موجود در آن را منعکس می کند. دما به دلیل انعکاس مداوم رخ داده و همچنین مزایای عایق بندی که فضای هوا بین پوسته داخلی و خارجی قمقمه ایجاد می کند ، مانند واحد شیشه ای عایق ، حفظ می شود. از آنجا که شیشه کم سطح از لایه های بسیار نازک نقره یا سایر مواد با قابلیت پخش کم تشکیل شده است ، همین تئوری اعمال می شود. پوشش نقره ای کم دمای داخلی را منعکس می کند و فضای اتاق را گرم یا سرد نگه می دارد.